Oni koji vole da gledaju u noćno zvjezdano nebo sigurno su primijetili široku traku gusto išaranu raznim (jakim, jedva primjetnim, plavim, bijelim, itd.) zvijezdama. Ovo jato je galaksija.
Šta su galaksije? Jedna od najvećih misterija Univerzuma je da bezbroj zvijezda nije nasumično raštrkano u svemiru, već su grupisane u galaksije. Na isti način na koji ljudi naseljavaju gradove, ostavljajući prostor između naselja praznim.
Naša planeta ulazi u galaksiju Mliječni put. Neka imena galaksija su nam dobro poznata: Veliki i Mali Magelanovi oblaci, Andromedina maglina. Možemo ih vidjeti golim okom, dok su drugi veoma udaljeni od Zemlje. Dugo vremena u njima nije bilo moguće uzeti u obzir pojedinačne zvijezde, to je učinjeno tek u 20. stoljeću.
"Šta su galaksije?" - Ovo pitanje već duže vreme interesuje naučnike. Ali pravi probojova regija nastala je krajem dvadesetog veka, kada je stvoren i lansiran u svemir Hubble teleskop.
Veličina naše galaksije je toliko ogromna da je nemoguće ni zamisliti. Sto hiljada zemaljskih godina će trebati svjetlosnom snopu da stigne s jednog njegovog kraja na drugi. U njegovom središtu je jezgro od koje se grana nekoliko spiralnih linija ispunjenih zvijezdama. Ova "gustina" je samo prividna, u stvari se nalaze prilično rijetko.
Poznate su različite vrste galaksija. Razlikuju se po obliku, masi, veličini, kao i po tvarima koje sadrže. Svi sadrže gas i zvjezdanu prašinu. Postoje spiralni, eliptični, nepravilni, sferni i drugi oblici galaksija.
Šta su galaksije? Koje su njihove godine? Kako su raspoređeni? Koji se procesi odvijaju u njima? Njihova starost je približno jednaka starosti Univerzuma. Za naučnike i dalje ostaje misterija šta je jezgro galaksije. Utvrđeno je da su neka jezgra prilično aktivna. Ovo je bilo iznenađenje, jer se prije ovog otkrića vjerovalo da je jezgro gusto jato stotina miliona zvijezda. Zračenje (optičko i radio) može se promijeniti u nekim galaktičkim jezgrama tokom nekoliko mjeseci. To znači da oslobađaju ogromnu količinu energije (mnogo više nego u eksploziji supernove) za kratko vrijeme.
Godine 1963. identifikovani su potpuno novi objekti koji su izgledali poput zvijezde, nazvani su kvazari. Njihova luminoznost, kako se kasnije pokazalo, daleko premašuje sjajgalaksije. Iznenađujuće, sjaj kvazara se može promijeniti.
Formiranje galaksija je prirodni proces evolucije Univerzuma, koji se odvija pod uticajem gravitacionih sila. Raznolikost tipova i oblika galaksija objašnjava se raznolikošću uslova u kojima su nastale. Skupljanje galaksije može se nastaviti 3 milijarde godina. U ovom trenutku dolazi do transformacije gasa u zvezdani sistem. Kompresijom oblaka gasa nastaju zvezde (kada se postigne određena gustina i temperatura, dovoljna za termonuklearne procese).
Postepeno, rezerve međuzvjezdanog plina se iscrpljuju, a formiranje zvijezda postaje manje intenzivno. Kada se iscrpe svi resursi, spiralna galaksija će se transformisati u lentikularnu galaksiju koja se u potpunosti sastoji od crvenih zvijezda. Eliptične galaksije, čiji su resursi gasa potrošeni prije 15-20 milijardi godina, prolaze kroz ovu fazu.
Za mnoge ljude, ideja o tome šta su galaksije formirana je iz brojnih naučnofantastičnih filmova, čiji junaci vole putovati svemirom, posjećivati nepoznate planete i galaksije. Zapravo, to se i ne očekuje u doglednoj budućnosti. Čak i ako se krećemo brzinom svjetlosti (što je također nemoguće do sada), onda ćemo do Andromedine magline (najbliže galaksije) stići tek nakon 2,5 miliona godina. Iako nam se (prema proračunima astronoma) približava i za 4-5 milijardi godina će se sudariti s našim Mliječnim putem, što će dovesti do formiranja nove eliptične galaksije.